Julian Tuwim

Życie

Rozprężę szeroko ramiona,

Nabiorę w płuca porannego wiewu,

W ziemię się skłonię błękitnemu niebu

I krzyknę, radośnie krzyknę:

– Jakie to szczęście, że krew jest czerwona!

Kliknij ZOBACZ ODPOWIEDŹ, aby poznać interpretację utworu.