Przeczytaj fragment Wesela Stanisława Wyspiańskiego.

Stanisław Wyspiański
Wesele

AKT III

SCENA 19

[…]

PAN MŁODY
Gębą toście bardzo harny¹.

CZEPIEC
Kręć pon ino próżne żarna²,
poezyje, wirse, książki,
podobają ci się wstążki,
stroisz się w te karazyje³,
a jak trza się mirzać⁴ z czego,
to pon w sobie szyćko skryje.
[…]
Pon ino widzisz pchły,
Pchły, świecidła, rosę, ćmy,
a nie chcesz znać, co som my:
że w nas dnieje, dusa świci,
że zarucko⁵ kur zapieje,
że na nas czekają w mieście,
że nas tu jest ze dwadzieścia
z kosom, cepem, żelaziwem
i że to, to nie som sny.

Stanisław Wyspiański, Wesele, Wrocław 1977.

¹ Harny – dumny, zuchwały.
² Kręć pon ino próżne żarna – tu: wykonuj pracę nieefektywną.
³ Karazyje – karazja, gruby wełniany materiał, z którego szyto chłopskie okrycia wierzchnie.
⁴ Mirzać się – tu: wykazać się, wziąć się do czegoś realnego.
⁵ Zarucko – zaraz.

Oceń prawdziwość podanych stwierdzeń odnoszących się do fragmentu Wesela Stanisława Wyspiańskiego. Zaznacz P, jeśli stwierdzenie jest prawdziwe, albo F – jeśli jest fałszywe.

1. Czepiec docenia Pana Młodego za jego twórczość poetycką.

2. Z wypowiedzi Czepca wynika, że chłopi są gotowi do walki.

3. Czepiec krytykuje Pana Młodego za brak zainteresowania prawdziwymi potrzebami chłopów.