Julian Tuwim

Rzecz czarnoleska

Rzecz Czarnoleska – przypływa, otacza,

Nawiedzonego niepokoi dziwem.

Słowo się z wolna w brzmieniu przeistacza,

Staje się tem prawdziwem.

Z chaosu ład się tworzy. Ład, konieczność,

Jedyność chwili, gdy bezmiar tworzywa

Sam się układa w swoją ostateczność

I woła, jak się nazywa.

Głuchy nierozum, ciemny sens człowieczy

Ostrym promieniem na wskroś prześwietlony,

Oddechem wielkiej Czarnoleskiej Rzeczy

Zbudzony i wyzwolony.

Kliknij ZOBACZ ODPOWIEDŹ, aby poznać interpretację utworu.