Ignacy Krasicki

Wół – minister

Kie­dy wół był mi­ni­strem i rzą­dził roz­sąd­nie,

Szły, praw­da, rze­czy z wol­na, ale szły po­rząd­nie.

Jed­no­staj­ność na ko­niec mo­nar­chę znu­dzi­ła;

Dał miejsce wołu mał­pie lew, bo go ba­wi­ła.

Dwór był kon­tent, kon­ten­ci pod­da­ni – z po­cząt­ku;

Usta­ła wkrót­ce ra­dość – nie było po­rząd­ku.

Pan się śmiał, śmiał mi­ni­ster, pła­kał lud ubo­gi.

Kie­dy więc co­raz więk­sze na­sta­wa­ły trwo­gi,

Zrzu­co­no z miej­sca mał­pę. Żeby złe­mu ra­dził,

Wzię­to lisa: ten pana i pod­da­nych zdra­dził.

Nie osie­dział się zdraj­ca i ten, któ­ry ba­wił:

Zno­wu wół był mi­ni­strem i wszyst­ko na­pra­wił.

Kliknij ZOBACZ ODPOWIEDŹ, aby poznać interpretację utworu.