Przeczytaj bajkę Kruk i lis Ignacego Krasickiego.

Ignacy Krasicki
Kruk i lis
Z Ezopa

Bywa często zwiedzionym,
Kto lubi być chwalonym.
Kruk miał w pysku ser ogromny.
Lis, niby skromny,
Przyszedł do niego i rzekł: „Miły bracie,
Nie mogę się nacieszyć, kiedy patrzę na cię.
Cóż to za oczy,
Ich blask aż mroczy,
Czyż można dostać
Takową postać?
A pióra jakie
Szklniące¹, jednakie.
A jeśli nie jestem w błędzie,
Pewnie i głos śliczny będzie”.
Więc kruk w kantaty²; skoro pysk rozdziawił,
Ser wypadł, lis go porwał i kruka zostawił.

Ignacy Krasicki, Kruk i lis, [w:] tegoż, Dzieła zebrane, tom 2., Zbiory wierszy, Poznań 2019.

¹ Szklniący – błyszczący.
² W kantaty – zaczął śpiewać; od kantata (z wł.): uroczysty utwór muzyczny.

Wyjaśnij, na czym polega alegoryczność bajki Kruk i lis Ignacego Krasickiego.